H MOYΣΙΚΗ…

H MOYΣΙΚΗ…

…<Στο δύσμορφο κόσμο, αυτών των ναρκισσιστικών χρόνων, που ζούμε, η ζωγραφική, η ποίηση κι η μουσική δεν εμπνέονται απ’τη ζωή…, αλλά η μια απ’την …άλλη……>


/ OSC.WILDE.,1854-1900/…….κι άμεσα επαληθεύτηκε.

Νομίζω, οτι διαχρονικός τροφοδότης των τεχνών είναι η μουσική.

Αναμφισβήτητα αφηρημένη, ανεικονική και με κυρίαρχη διανοητική δομή… Αποό τους πρώτους της ήχους…

H τέχνη, που αφήνεται ολόκληρη γιά να αναπτυχθεί η σχέση με τον δέκτη… τον ακροατή.

Περιοχή συνειρμών.

Χώρος, που ο καθένας μας υποκειμενοποιεί το μήνυμα.

Στη ζωγραφική, στα εικαστικά γενικώτερα, είναι μεγάλο το βάρος με παγιωμένο το χαρακτήρα αναπαράστασης στο προσδοκώμενο από τον θεατή.

Ακόμη έχουμε υποτεταγμένους <φιλότεχνους>.

Είναι σαν να απαιτούσαμε από τη μουσική πάντα να επενδύει … στίχους……….

Αντί γιά μουσική ν’ακούμε …τραγούδια….. καί μόνο.